Onze laatste kindsessie van de assertiviteitstraining is weer een feit! Een heerlijk leuke groep die samen mooie passen voorwaarts hebben gezet. Maar assertiviteit – is het enkel iets dat kinderen moeten leren? Nee hoor, ook jongeren en volwassenen worstelen volop met assertiviteitskwesties!
Velen van ons vinden het erg moeilijk om een vraag of een (al dan niet) uitgesproken verwachting van anderen te weigeren. Dit is ongeacht welke verantwoordelijkheden je hebt, je positie op je werk, of de rol die je binnen je gezin vervult. Misschien neem je in verschillende rollen een andere houding aan?
Met een vraag kun je diverse responsen geven; ja zeggen; nee zeggen of een tegenvoorstel doen. Het is dus geen verplichting om te doen. Echter nog al te vaak interpreteren we vragen als een bevel. Ligt het aan de toon of misschien aan je eigen angst voor reactie van de ander? Heb je angst om onbekwaam over te komen? Denk er eens over na wat jouw belangrijkste drijfveer is? Wat jouw reden tot dergelijke interpretatie is?
Vaak worstelen we tussen verschillende modaliteiten:
Passief= conflictvermijdend of vermijding van kwetsen van gevoelens - je stelt je eerder teruggetrokken op
Passief-agressief = Gevoel van manipulatie of bestraffing waarbij een directe of eerlijke benadering onmogelijk gevonden wordt
Agressief=als we het gevoel hebben dat onze noden genegeerd worden
Bijvoorbeeld
“Kun jij mijn dossiers nog even afwerken, dan ben ik nog op tijd voor…”
Passief: “Ok ik zal het doen” of “Misschien, als ik nog wat tijd heb”
Passief-agressief: “Heb ik wel een keuze?” – “Ja hoor- ik zal het doen” (en het dan uiteindelijk niet doen)
Agressief: “Nooit!” – “Waarom denk je dat ik dat zou willen doen?!”
Je wil niemand teleurstellen of kwetsen. Je vermijdt ruzie of boosheid. Hoe kun in contact treden met vrienden, familie of collega’s, zonder jezelf daarbij te verliezen. Hoe zeg je nee, zonder enige relatie te schaden?
Wees vooral duidelijk en eerlijk over wat je zelf nodig hebt, met begrip voor de noden van de anderen!